„Biuletin”, [nr 1?], maj 1940 [1] 3
Polsce jej niepodległość. Stwierdza się jednocześnie, że odpowiedzialność za klęskę Polski spada w największej mierze na reżim sanacji i OZON-u, który przez 13 lat z rzędu zwalczał i starał się zniszczyć materialne i moralne siły zorganizowanych robotników i chłopów. Konferencja wyraża przekonanie, że nie może być żadnego powrotu do przedwojennej Polski. Społeczeństwo, które cierpi tak straszliwie pod ciężarem okupanta mordującego i rabującego ludność, podejmuje walkę o przyszłą Polskę, o nową Polskę, o Polskę wolności, równości i społecznej sprawiedliwości dla ludu. Nasza organizacja – stwierdza konferencja – walczy o Polskę, w której panować będzie rząd chłopów i robotników. Rząd ten zaraz po wywalczeniu niepodległości przystąpi do przeprowadzenia gruntownej przebudowy gospodarczej, społecznej i politycznej. Lud pracujący stawia sobie za główne zadanie wywalczenie takiej Polski, która będzie ojczyzną dla wszystkich lojalnych obywateli bez różnicy wiary i narodowości. Rezolucja stwierdza następnie, że lud pracujący Polski uważa za swoich naturalnych sojuszników masy ludowe w demokratycznych krajach, które również walczą z dyktaturą o wolność, o nowy porządek w Europie i na [2] świecie, o wieczny pokój, co może zostać urzeczywistnione jedynie na ruinach faszyzmu, hitleryzmu i komunizmu.
Prowadząc walkę za Polskę i ludzkość, konferencja stwierdza, że zwycięskie wyjście z tej walki zależy w pierwszym szeregu od wysiłku i postawy samej Polski. Solidarna akcja całego międzynarodowego proletariatu, który stoi pod sztandarem walki o demokrację z dyktaturą, wolności z niewolnictwem, może wyrosnąć jedynie na gruncie samodzielnej walki w różnych krajach. Dlatego Polska musi zgromadzić wszystkie siły żywotne i skoncentrować je na walce o wolność, równość i niepodległość. Rezolucja kończy się następującymi słowami: „Naszym hasłem jest: wolność, równość, niepodległość. Metodą naszej pracy jest: solidarność, dyscyplina organizacyjna, niezawisłość i silna konspiracja we wszystkich naszych działaniach”4.
Aresztowania.
Na terenach okupowanych przez Niemcy mają miejsce wielkie masowe aresztowania. Teraz zrozumiała stała się przyczyna aresztów na gruncie operacji wojennych. Z powodu walk na zachodzie Niemcy wycofali z Polski bardzo dużo wojska. Aby utrzymać równowagę, policja wzięła się energicznie do roboty. Stało się to po specjalnej wizycie, którą odbył w Polsce dowódca gestapo – [Heinrich] Himmler5. Na wielką skalę nastąpiły aresztowania w Warszawie. Aresztowano w mieszkaniach, kawiarniach, na ulicach, każdego dnia w innej okolicy. Część aresztowanych zabierana jest do warszawskich więzień, część wysyłana. Prowadząc aresztowanych, niemiecka policja nie raz strzelała do spokojnych przechodniów na ulicach. Były dziesiątki rannych i również przypadki śmierci. Obławy odbywają się również na prowincji.
