504 „Der Glok”, 29 czerwca 1942 [5]
kontynencie i w basenie Morza Śródziemnego. „Washington Post”1382 omawiając ostatnie spotkanie angielskiego premiera z prezydentem Rooseveltem, stwierdza, że główny punkt spotkania zawierał ustalenie strategii nowych frontów i udział w nich amerykańskich sił. Wojskowe dowództwo wojsk amerykańskich podało, że główny problem polega dziś na zorganizowaniu należytego transportu armii amerykańskiej na pola bitew w Europie. Według oficjalnego komunikatu osiągnięto w tej sprawie porozumienie.
Harry Hopkins powiedział w przemowie radiowej: „Jeśli ktoś wątpi w to, że dzisiejsze narady będą miały pozytywne znaczenie dla dalszego prowadzenia wojny, mogę go zapewnić, że spotkania te będą kontynuowane, aby połączyć starania wszystkich sprzymierzonych w celu stworzenia nie tylko jednego frontu, ale dwóch, trzech, a nawet czterech nowych frontów. Drugim ważnym czynnikiem w tej wojnie będzie ogromny zwycięski pochód chińskiej armii, która przegoni Japończyków i uwolni się od okropieństw japońskiego imperializmu. Po zakończeniu wojny Chińczycy powinni sami zadecydować o swoim polityczno-społecznym samookreśleniu”.
Tego samego dnia, gdy podpisany został angielsko-sowiecki traktat, ukazał się w Londynie następujący oficjalny komunikat: „Obie strony dążą do całkowitego porozumienia odnośnie do stworzenia drugiego frontu w Europie jeszcze w 1942 r. W rozmowach na ten temat udział wzięli komisarz Mołotow, ambasador Majski, gen. Ignatiew1383, kontradmirał Siemionow1384, a ze strony brytyjskiej Churchill, Eden i brytyjski szef sztabu”. Angielsko-sowiecki traktat został uzupełniony pertraktacjami, które odbywały się między Mołotowem a prezydentem Rooseveltem. Obie strony osiągnęły całkowite porozumienie w sprawie 1) konieczności stworzenia w Europie drugiego frontu,
2) zwiększenia i przyspieszenia dostaw samolotów, czołgów, materiałów wojennych do Rosji, 3) obustronnej współpracy po wojnie, 4) zabezpieczenia wolności i pokoju krajom kochającym wolność i pokój.
Perspektywy Czang Kaj-szeka w świetle niemieckiej prasy.
„Das Reich” z 28 czerwca pisze: „Meldunki frontowe donoszą codziennie o nowych sukcesach Japończyków, w pierwszym rzędzie w rejonie Jiangsu – Yancheng1385. Na podstawie tych doniesień można by sądzić, że w najbliższej przyszłości dojdzie do wojskowej porażki i upadku Chongqing. Wystarczy jednak rzucić okiem na mapę, aby przekonać się, że ogromne obszary, klimatyczne i geograficzne trudności zdają się być najlepszymi pomocnikami Chongqing1386. Nigdy nie było celem japońskiej strategii zajęcie całych Chin. Ograniczała się ona tylko do najważniejszych obszarów przy brzegach morskich, liniach kolejowych i węzłach komunikacyjnych. Także dzisiejsze operacje wojskowe dążą do tych celów.
