„Ojf der Wach”, nr 2, 4 grudnia 1942 [7] 537
Sytuacja we Włoszech. We Włoszech władzę sprawuje gestapo i wojsko niemieckie. Od Genewy po Triest stoją niemieckie garnizony. Lotniska zajęte są przez Luftwaffe. W portach wojennych znajdują się tysiące niemieckich marynarzy. Panuje wielki niedostatek surowców i węgla. Szereg fabryk ostatnio zamknięto. Robotników wysłano do Niemiec, gdzie znajduje się już 300 000 Włochów. Sytuacja aprowizacyjna jest zła. Dzienna porcja chleba na głowę to 15 dkg. Włosi są wyczerpani wojną, zgorzkniali z powodu klęsk, zaniepokojeni niemiecką okupacją. Niezadowolenie przenika głęboko nawet do szeregów partii. Z powodu „braku entuzjazmu” wykluczonych zostało 60 000 członków. Wielu starych, uznanych działaczy, wystąpiło z własnej inicjatywy, między innymi sekretarz partii. Nowo mianowany sekretarz, [Aldo] Vidussoni1472, jest jednym z najbardziej brutalnych przywódców tajnej policji. Jest on narzędziem w rękach Himmlera. Sytuacja wewnętrzna jest bardzo napięta. Utworzonych zostało 46 nowych batalionów „Czarnych Koszul”1473, które tworzą osobistą gwardię, chroniącą Mussoliniego. Ferment obejmuje także armię. Niektóre oddziały wojskowe odmówiły wyjazdu do Aten. Zbuntował się garnizon włoski w Pireusie (Grecja). 200 przywódców buntu zakutych zostało w kajdany i wysłanych do obozu koncentracyjnego. W kraju czynne są tajne organizacje, rozprzestrzeniane są nielegalne publikacje, jak np. „Italia Liberato”, „Mateoti”1474 itd. Hasła przez nie głoszone to np. Niech żyje rewolucja, Precz z faszyzmem, Precz z wojną. Wedle wieści z radia moskiewskiego Mussolini czyni starania, by wzmocnić swą pozycję przez reorganizację rządu. Chce on przejąć niektórych działaczy partii demokratycznych i liberalnych. To mu [jednak], rzecz jasna, nic nie pomoże.
Ostatnie bombardowania i strach przed inwazją aliantów wzmocnią jeszcze bardziej ducha opozycji i buntu we włoskich masach. Dekretem rządu włoskiego zarządzona została ewakuacja kilku milionów ludności cywilnej z obszarów bombardowanych w północnych Włoszech.
Zmiana sytuacji wojskowej.
W listopadzie zaszła głęboka zmiana w sytuacji militarnej. Sukces i osiągnięcia aliantów nie mają tylko taktycznego znaczenia. Obrazują strategiczne przemiany.
Co oznacza zwycięstwo w Egipcie i opanowanie Afryki francuskiej? Znaczenie [tego wydarzenia] ma charakter wojskowy i polityczny. Rezultaty są następujące:
1) pokonanie floty włoskiej na całej długości Morza Śródziemnego otwiera wolną drogę dla floty alianckiej. 2) Turcja oswobodzona zostaje od włosko-niemieckiego nacisku (prawdopodobnie szybko zostaną opanowane b[…]b i Kreta, co jeszcze bardziej da Turcji wolną rękę). [10] 3) Otwarcie drogi przez Dardanele i Bosfor na Morzu Śródziemnym do frontów rosyjskich otworzy trzecią drogę dla dostaw alianckich. 4) Ostatnio przekreślona została włosko-niemiecka próba opanowania Środkowego i Bliskiego Wschodu, przez który przebiegają najważniejsze angielskie morskie, powietrzne i kon-
