590 „Jugnt Sztime”, nr 1–2 (4–5), styczeń–luty 1941 [8]
i małych narodów kolonialnych metod wyniszczenia, które europejscy imperialiści stosowali w poprzednim stuleciu w stosunku do kolonialnych, prymitywnych narodów. Nie mając tymczasem żadnej kolonii, Hitler wykorzystuje Polskę jako królika doświadczalnego niemieckiej polityki kolonialnej.
Zajęte przez Niemcy terytoria polskie zostały podzielone na części. Jedna część to Poznańskie, Pomorze, Śląsk, okolice Suwałk, okręg łódzki, Zagłębie [Dąbrowskie]. Terytoria te zostały włączone do Niemiec. Polacy muszą zostać całkowicie usunięci z tych obszarów, chociaż na 10 milionów mieszkańców nie było tam nawet jednego miliona Niemców. Druga część to terytorium pod rzeczywistą okupacją, Generalne Gubernatorstwo.
Na terenach przyłączonych do Niemiec głównym zadaniem jest oczyszczenie ich z polskiej ludności. Akcję tę zapoczątkowano w miastach. Ludność usunięto z dzielnic, ulic albo pojedynczych domów. Zanim ostatecznie wypędzono ludzi z miasta, wyrzucano ich z jednej części miasta do drugiej, pozwalając na zabranie jedynie bagażu podręcznego. Wartościowe rzeczy kradli niemieccy żołnierze podczas rewizji. Z Żydami postępowano jeszcze brutalniej. Na końcu w większych miastach zamknięto ich w gettach (Łódź, Kutno i inne)69.
[4] Ponieważ akcja ta postępowała zbyt powoli, dążą Niemcy do stworzenia takich warunków, aby społeczeństwo dobrowolnie przeniosło się do [Generalnego] Gubernatorstwa. Polakom odbiera się pracę, daje się im mniejsze racje żywnościowe niż Niemcom, zmusza się ich do pozdrawiania Niemców, ustępowania im z drogi, łapie się ich na ulicach i wysyła do obozów koncentracyjnych albo na roboty przymusowe do Niemiec. Do miast opróżnionych z Polaków wysyła się Niemców z krajów bałtyckich albo z Wołynia i Besarabii. Zajmują oni stanowiska Polaków w biurach i warsztatach. Tymczasem jednak miasta są puste. Łódź i Gdynia wyglądają jak martwe miasta, od czasu do czasu spotyka się przechodniów na ulicach.
Ze wsi wygania się polskich chłopów. Mężczyzn i młodych chłopców wysyła się na roboty do Niemiec. Kobiety, dzieci i starszych ludzi wysyłają do [Generalnego] Gubernatorstwa, gdzie są ciężarem dla miejscowej ludności. Na „wyzwolonych” ziemiach osiedlani są niemieccy koloniści z obcych miejsc. Tworzy się z nich kułackie elementy, ponieważ każdy z nich otrzymuje gospodarstwa kilku polskich chłopów. Żadne polskie szkolnictwo nie jest oczywiście dozwolone. Niemcy są silnie wspierani. Polityczny terror wobec Polaków jest ogromny. Polska inteligencja jest szczególnie prześladowana. Dochodzi do licznych procesów Polaków, którzy są skazywani za „mordy na Niemcach we wrześniu 1939 roku”.
W przemyśle panuje zastój. W łódzkim przemyśle tekstylnym – cisza. Planem hitlerowców jest przekształcenie tych terenów w obszary głównie rolnicze. Volksdeutsche zabrani z Lubelskiego osiedlani są w Poznańskiem. Niemcy są bardzo podburzani przeciwko Polakom. Nienawiść między narodami jest sztucznie pobudzana przez niemiecką propagandę. W oficjalnych przemówieniach podkreśla się, że Polacy nie są warci zaliczenia do cywilizowanych narodów, że nie należy ich germanizować, ale wyniszczyć albo wypędzić.
Drugą część Polski, Generalne Gubernatorstwo, przeznaczono dla Polaków. W [Generalnym] Gubernatorstwie Niemcy postawili sobie dwa główne cele: 1) wycisnąć to,
