„Jugnt Sztime”, nr 10 (13), listopad 1941 [8] 667
Niemcom. Jeśli trzeba kraść, będziemy kraść, jeżeli trzeba psuć, niszczyć, trwonić, będziemy to robić. Nie wolno być uczciwym, nie wolno być pracowitym, nie wolno być lojalnym. Pierwszą i najlżejszą formą sabotażu jest pracować wolno. Wszędzie, nawet jeśli robisz lalki albo guziki. Pracuj źle! Wszędzie staraj się doprowadzać do chaosu i bałaganu. Psuj narzędzia, surowce”.
Z prasy wroga.
Kule zamiast chleba.
„Deutsche Allgemeine Zeitung” pisze w artykule „Hiszpania jesienią”: „Trzy lata hiszpańskiej wojny domowej i trzy zimy obecnej wojny, która toczy się tuż przy hiszpańskiej granicy, tworzą łańcuch przeszkód, które stają na drodze najlepszych prób normalizacji warunków życiowych. Rząd nie ma zatem podstaw do przygotowywania się gospodarczo na nadchodzące miesiące. Ale nie brakuje również politycznych kwestii, które powinny zostać wzięte pod uwagę… Nie jest przypadkiem, że w ostatnich tygodniach w Madrycie polityka wewnętrzna całkowicie zepchnęła do podziemia problemy polityki zagranicznej. Uważnie śledzony jest wpływ przebiegu wojny na byłe czerwone grupy193w narodzie hiszpańskim. Do tej pory wpływ Anglii ograniczał się do tych poszczególnych kręgów, które inwestowały swoje pieniądze w Londynie. Anglia wierzy, że wojna na wschodzie jest dla niej odpowiednim instrumentem, aby dotrzeć do hiszpańskich mas. Celem Anglii jest osłabienie hiszpańskiej siły oporu, obudzenie niezadowolenia wśród ludności poprzez zamachy na zaopatrzenie, podkopywanie stabilizacji przez informacje i pogłoski. Tak się pracuje w podziemiu. Sensacyjnie wielka jest liczba angielskich agentów pracujących tylko w jednym przeciętnym mieście w południowej Hiszpanii. Chcą oni związać komunistyczne elementy z pewnymi kręgami… Rząd stoi na straży. Wszystkie przypadki sabotażu na kolei zostały przekazane sądom wojskowym, spekulacja przybrała taką formę, że rząd został zmuszony wprowadzić karę śmierci za nielegalny handel żywnością i innymi ważnymi towarami użytkowymi. Wprowadzenie przez Franco prawa, na podstawie którego wszystkie przestępstwa są przekazywane do sądów wojskowych, motywuje się tym, że wszystkie inne próby przeciwdziałania zakończyły się niepowodzeniem. Na darmo w ciągu roku zamknięto tysiące przedsiębiorstw, wysłano do batalionów pracy 5 tysięcy winnych i nałożono kary w wysokości 100 milionów peset… Ważniejszy od wszystkiego jest fakt, że walka przeciwko systematycznemu sabotażowi została teraz ostatecznie odebrana zwykłym sądom. W ten sposób wojsko przejęło wyłączną odpowiedzialność za utrzymanie normalnych relacji w transporcie i na polu aprowizacji. Na ile konieczne były tak radykalne środki, pokazuje kampania, którą codziennie prowadzi londyńskie radio w języku hiszpańskim. Otwarcie przed światem hiszpańskie masy są zachęcane do strajków, sabotażu i zamachów na system transportu i do innych działań wrogich państwu… Działacze partyjni wskazują w swoich przemówieniach na rozdźwięk między niskimi zarobkami mas i rosnącą drożyzną…”.
