786 „Nowa Młodzież”, nr 1, luty 1942 [12]
[9] Dział literacki
W chwili tak krwawej dla ludzkości, w chwili wielce tragicznej dla mas żydowskich, w chwili tak niebezpiecznej dla każdego z nas, kiedy zacięty wróg pragnie wytępić nas nie tylko fizycznie, ale i zdusić moralnie, rzucamy święte hasło: wytrwać.
By to osiągnąć, musimy uzbroić się w wiarę w lepsze i jaśniejsze jutro, w wiarę w wyzwolenie ludzkości. Wiarę tę daje nam idea socjalizmu. Ale terenem naszego posłannictwa socjalistycznego są masy żydowskie w Polsce. Musimy poznać życie ludu żydowskiego w Polsce i dążenia nurtujące w nim od dziesiątków lat. Po to musimy sięgnąć do skarbnicy naszych wielkich mistrzów słowa, do wielkich utworów literatury żydowskiej, które są obce dotąd pokaźnej części młodzieży żydowskiej nie z jej winy, lecz z powodu asymilacji, snobizmu i powierzchownej politury kulturalnej mieszczaństwa żydowskiego, traktującego język żydowski jako żargon.
Wystarczy wymienić nazwisko wielkiego poety-myśliciela [Icchoka Lejbusza] Pereca, genialnego humorysty Szolem Alejchema332, niezrównanego H[alpera] Lejwika333, starczy przeczytać ich utwory, by nie tylko wzmocnić się na duchu, ale ich pokochać, żeby ich oczyma ujrzeć martyrologię, bohaterstwo i nadzieje żydowskich mas pracujących.
To też zwracamy się do Was, młodzieży żydowskiej, uczcie się języka żydowskiego, poznajcie piękną literaturę żydowską – znajdziecie w niej nie tylko zadowolenie duchowe, ale i głęboką wiarę i krzepę duchową, konieczną nam do przetrwania tych okrutnych czasów.
I[cchok] L[ejbusz] PEREC.
Obraz [George’a Frederike’a] Wattsa334 „Nadzieja”… Skulona zbolała postać niewieścia nad mrokiem ziemi, wsłuchuje się, czy wszystko zginęło, czy nie ma już promyka wiary. Na harfie, którą jakby w czeluściach niedoli ludzkiej trzyma, jedna tylko pozostała struna, struna nadziei.
Perec i jego działalność przypomina postać Wattsa. Perec przyszedł do literatury żydowskiej, do życia żydowskiego, gdy zdawało się, że po epopei nędzy żydowskiej Mendelego335, po krwawej i serdecznej, a pełnej bólu ironii Szolem Alejchema nie
