800 „Nowa Młodzież”, nr 2, kwiecień 1942 [12]
Po pierwszym transporcie wysłany został drugi, licząc[y] 2 tysiące osób, po których wszelki ślad zaginął. Do 1 kwietnia wysłano w ten sposób 26 tysięcy Żydów.
Izbica Lubelska. Dnia 19 marca 1942 r. przybyli do miasteczka SS-owcy i żandarmeria i wypędzili 1000 Żydów w nieznanym kierunku. Po upływie tygodnia dn. 26 marca wypędzono resztę ludności w liczbie około 7000 osób.
Rawa Ruska i Biłgoraj – osiedla żydowskie całkowicie wytępione.
Wąwolnica k[oło] Kazimierza n[ad] Wisłą352.
Dnia 22 marca SS-owcy przybyli do miasta, zgromadzili Żydów na rynku i rozpoczęli strzelaninę. Na miejscu zginęło 120 Żydów. Pozostałych uwięziono za miastem i wymordowano.
Mielec (woj. lwowskie). W drugiej połowie marca wysiedlono wszystkich Żydów. Kobiety, starców i dzieci zegnali za miastem i wystrzelali. Zdolnych do pracy Żydów wysłano do obozu koncentracyjnego w Pustkowie k[oło] Dębicy, część do Sosnowicy k[oło] Parczewa.
Lwów353.
Po masowych mordach, rabunkach i kontrybucjach, nieustających od chwili wkroczenia Niemców, w początkach marca br. ukazały się obwieszczenia w sprawie ewakuacji ze Lwowa 33 tysięcy Żydów po 1000 dziennie. W pierwszej połowie marca wypędzono ze Lwowa 5500 Żydów, po tym 8000. O losie wysłanych brak wszelkich wiadomości.
Okuniew k[oło] Warszawy354.
Dnia 26 marca z rana żandarmeria niemiecka nakazała wszystkim Żydom zebrać się na rynku. Spośród zebranych wybrała 10 mocniejszych Żydów, którzy musieli znieść z mieszkań żydowskich meble i ułożyć je w jeden stos pośrodku rynku. Żandarmi zmusili Polaków do zrąbania mebli. Kilku Żydów Niemcy rozstrzelali na miejscu, nie oszczędzając obłożnie chorych i starców. Następnie pognano Żydów do Warszawy. Po drodze zastrzelono kilkunastu Żydów, którzy nie mogli dotrzymać kroku.
Wawer.
Tegoż dnia wypędzono z Wawra wszystkich Żydów. Dla chorych i dzieci raczyli pozwolić Niemcy wynająć furmanki. Po drodze bezlitośnie katowano wszystkich. Były „tylko” trzy ofiary śmierci.
Miłosna.
Wygnano wszystkich Żydów do Warszawy, po obrabowaniu ich z resztek pieniędzy i cenniejszych rzeczy. Nie obeszło się i tu bez ofiar.
… a których on (car) nazywa najwinniejszymi, ci są najszacowniejsi,
a których on zamęczy,
ci będą święci.
ADAM MICKIEWICZ
Księgi [Narodu i] Pielgrzymstwa Polskiego.
