802 „Nowa Młodzież”, nr 2, kwiecień 1942 [12]
SYTUACJA NA FRONTACH.
Front wschodni.
Myślą przewodnią strony rosyjskiej było wyzyskanie przestrzeni i czasu w celu osłabienia przeciwnika, jak również to, by nie zdołał on przed zimą zadać decydującego ciosu, wreszcie wyzyskanie samej zimy jako sprzymierzeńca. Cel ten udało się Rosjanom osiągnąć. Kiedy Niemcy przerwali natarcie, Rosjanie przeszli do kontrofensywy, trwającej nieprzerwanie aż po dzień dzisiejszy. Ofensywa ta ma na celu zdezorganizowanie bazy wyjściowej nieprzyjaciela.
W rejonie Leningradu osiągnęły wojska sowieckie poważny sukces, łamiąc opór niemiecki na potężnie ufortyfikowanej bazie, tzw. linii Straussa, otaczającej Kalinin359i Rżew. Linia ta, broniąca tyłów armii [Wilhelma] v[on] Leeba360pod Leningradem, miała być z rozkazu Hitlera, który krótko przed przerwaniem jej odbył tam inspekcję, trzymana do upadłego. Od 15 lutego do 8 marca poległo w walkach o linię Straussa 49 700 Niemców. Wojska sowieckie pod dowództwem gen. [Georgija] Żukowa odbiły w tym czasie 161 miejscowości, zdobyły 78 czołgów, 172 dział, 209 miotaczy min, 824 kar[abinów] masz[ynowych], 181 dział p[rzeciw]panc[ernych]. Rżew jest według doniesień z Moskwy okrążony i zagrożony otoczeniem. Pod Kalininem poległo w 10 dni 12 tysięcy Niemców. Z walkami na tyłach armii [Wilhelma] v[on] Leeba wiążą się gwałtowne wypady załogi Leningradu, wspomaganej bardzo skutecznie przez flotę sowiecką. Armia gen. [Georgija] Żukowa dotarła na tyły niemieckie, gdzie Rosjanie odbili 84 miejscowości.
[10] Pod Starą Russą armia [Ernsta] v[on] Buscha broni się nadal, jakkolwiek siłami bardzo uszczuplonymi przez straty w zabitych i rannych, i z powodu dezercji.
W rejonie Wiaźmy i Smoleńska rozwinęło się poważne natarcie sowieckie łączące się z operacjami na tyłach armii [Wilhelma] v[on] Leeba. Wojskom sowieckim udało się przerwać komunikację między Wiaźmą i Smoleńskiem, i otoczyć Gżack. Niemcy bronią się w tym rejonie potężnie, nagromadzili oni bowiem tutaj ogromne ilości sprzętu do ofensywy wiosennej, którego nie mogą obecnie wywieźć. Dowództwo niemieckie rzuca na tym odcinku frontu coraz nowe rezerwy do walki, uszczuplając swe wiosenne armie uderzeniowe. Na południe od tego rejonu toczą się zacięte walki w rejonie Orła. W ciągu 4-tygodniowych walk o Orzeł stracili Niemcy 10 tysięcy poległych. Armia gen. [Heinza] Guderiana wezwana do poddania się, nie złożyła jednak broni.
W operacjach sowieckich na południowym odcinku frontu zaznacza się przede wszystkim dążenie [Siemiona] Timoszenki361do przecięcia wojskom niemieckim, broniącym Charkowa, jedynej drogi łączącej je z zapleczem na Połtawę. Korespondenci szwedzcy donoszą o niezwykłej celności sowieckiego ognia artyleryjskiego na Charków. Straty niemieckie pod Charkowem są potężne.
Nie ustają również sowieckie działania zaczepne od Charkowa w dół aż po Krym. Na półwyspie bierze w nich udział sowiecka flota czarnomorska.
Na zachodzie – silne naloty bombowców brytyjskich na Niemcy i kraje okupowane. 28 marca odbył się brawurowy wypad zjednoczonych brytyjskich sił powietrz-
