48 „Biuletin”, [nr 5?], wrzesień 1940 [1]
kowana przez 1000 niemieckich samolotów. Tego dnia zaatakowane zostało lotnisko w Londynie, które zostało częściowo uszkodzone. Niemcy stracili przy tym wszystkie
30 maszyn, które brały udział w ataku. Wśród niemieckich jeńców był 15-letni chłopiec. Anglicy stracili tego dnia 34 maszyny. 16 sierpnia Niemcy po raz pierwszy zaatakowali Londyn. Zniszczyli kilka domów na przedmieściu Sutton184. 18 sierpnia Niemcy znowu przeprowadzili wielki nalot na Londyn i okolice z udziałem 570 maszyn. Niemcy stracili 144 samoloty, Anglicy 22. Szkody zostały wyrządzone jedynie w Croydon185.
17, 19 i 20 nie nastąpiły żadne naloty na Anglię. Powodami były: 1) zła pogoda, 2) duże niemieckie straty. W ciągu jednego tygodnia (od 11 do 18 sierpnia) Niemcy stracili nad Anglią 634 maszyny, w tym ¾ to bombowce. Anglicy stracili w tym samym czasie 137 samolotów. Podczas angielskich nalotów na Niemcy stracili oni 20 razy mniej samolotów niż Niemcy podczas ich nalotów na Anglię. W Anglii przemysł zbrojeniowy pracuje w sposób niezakłócony. Według szwajcarskiej prasy, począwszy od 8 sierpnia produkcja w Zagłębiu Ruhry spadła o 30%. Niemcy planują przenieść swój przemysł ciężki z zagrożonych terenów zachodnich do Czechosłowacji. Pomimo niemieckich przechwałek, angielskie statki handlowe pływają po wszystkich morzach i przywożą bez przerwy do portów angielskich amunicję i żywność. Angielskie ataki na Niemcy objęły 300 miast o znaczeniu gospodarczym lub militarnym. W nocy z 16 na 17 [sierpnia] Anglicy po raz pierwszy zbombardowali wielkie fabryki w okolicy Lipska i w Bawarii. Zbombardowali fabrykę Leuna (produkuje ona 440 ton sztucznej benzyny rocznie), fabryki optyczne Zeissa186w Jenie, fabryki samolotów Messerschmitt i Junkers187.
18 sierpnia Anglicy zbombardowali 26 lotnisk we Francji i port w Boulogne. Przegonionych zostało 5 niemieckich dywizji, które koncentrowały się na brzegach Francji, aby przepłynąć do Anglii.
[7] Niemcy proklamowali „blokadę totalną”188Anglii. Anglicy nie biorą tego na poważnie. Niemcy już od dawna czynili wysiłki, aby przeszkodzić w imporcie do Anglii. Nie mają oni jednak floty, żeby tego dokonać. Celem „blokady totalnej” jest przykrycie niepowodzenia ofensywy i przestraszenie państw neutralnych. Ale Anglia tak czy inaczej ma w swoim posiadaniu 82% norweskiej floty handlowej, 90% holenderskiej, 83% belgijskiej i 60% duńskiej.
24 sierpnia Niemcy rozpoczęli wielki atak powietrzny na Anglię, w pierwszej kolejności na Londyn i okolice. Od 8 do 24 [sierpnia] Niemcy stracili nad Anglią i kanałem La Manche 1160 samolotów, a Anglicy 232. Niemieckie naloty spowodowały znaczne straty i ofiary wśród ludzi, ale nie zakłóciły normalnego biegu produkcji. W nocy z 24 na 25 [sierpnia] Niemcy bombardowały Anglię. Kilka samolotów przedarło się nad Londyn i zrzucało na miasto bomby z wysokości 6000 metrów. Bomby zniszczyły kościół i wywołały pożary. Wielkie zniszczenia niemieckie bombardowania spowodowały na przedmieściach. 24 i 25 [sierpnia] Niemcy stracili 105 samolotów, Anglicy 32.
