W Krakowie wszystkie polskie partie, począwszy od PPS a skończywszy na ONR,
opodatkowały się na rzecz żydowskich przesiedleńców1258.
Szajka z Leszna 13 [„Trzynastka”] penetruje piwnice i tam, gdzie zastaje szmuglerów, każe sobie płacić. W jednym wypadku wzięli kilka tysięcy złotych.
Nielegalna prasa polska wezwała Polaków, żeby nie zaciągali się do służby wartowniczej (w obozach dla Żydów). Równocześnie wyrażono w niej najwyższe uznanie dla szmuglerów, których pasuje się na bohaterów, ponieważ zabierają wrogowi żywność. Decyzją [emigracyjnego] rządu polskiego zabroniono też wszelkiego antysemityzmu1259.
W ubiegłym tygodniu wydarzyło się kilka śmiertelnych wypadków [wśród] młodocianych w czasie szmuglowania: na cmentarzu żydowskim oraz u zbiegu Grzybowskiej i Żelaznej, gdzie bandy szmuglerów, przeważnie kobiet i młodocianych, czekają na uśmiech gwartownikag, aby przedostać się na tamtą stronę i cokolwiek zakupić. Zdarza się, że wartownicy zwracają się do żydowskich policjantów, aby przepuścili szmuglerów na tamtą stronę i kupili tam sobie żywność. Szmugiel odbywa się przez zburzone kamienice, przez otwory w murach, którymi winna spływać woda, aby nie podmyła murów.
Ortodoksi są zadowoleni z getta. Uważają (rabin, potomek Szmula Zbytkowera1260), że tak powinno być. Żydzi [są] wśród swoich. Nie są jednak zadowoleni ze zjawisk towarzyszących gettu. Brak [przypadków] kidusz ha-Szem, [są natomiast] przypadki darcia zwojów Tory przez religijnych Żydów i tym podobne sceny, i nienarażanie życia przez przeciwstawianie się [Niemcom]. Kidusz ha-Szem przejawia się w dążeniu do zachowania [przy życiu] ludności żydowskiej.
Z niepewnych źródeł słyszałem o wyroku [śmierci] wydanym na czterech ważnych
współczesnych – Adama [Czerniakowa], Händla1261, Szeryńskiego1262 i Szternfelda
1258 Informacja niepotwierdzona.
1259 6 marca 1941 r. „Biuletyn Informacyjny” ogłosił apel do Polaków, z informacją, że „dobrowolna służba pod komendą niemiecką jest zdradą narodową”. Punkt piąty apelu głosił: „Rząd Polski, przebywający na obczyźnie, już w roku ubiegłym polecił wstrzymać się od wszelkich, choćby tylko pozorów, współdziałania w antyżydowskiej akcji, organizowanej przez Niemców”; zob. Polacy – Żydzi 1939–1945. Wybór źródeł, oprac. A.K. Kunert, przedm. W. Bartoszewski, Warszawa 2001, dok. II/3.
1260 Szmul Zbytkower (1756–1801), kupiec, bankier, faktor Stanisława Augusta Poniatowskiego oraz wojsk polskich, rosyjskich i pruskich. Założyciel osady Szmulowizna i cmentarza żydowskiego na Bródnie. Tu chodzi o kogoś ze spokrewnionej ze Zbytkowerem rodziny Posnerów, być może o rabina M. [Mojżesza?] Posnera, o którym wiadomo, że był w getcie warszawskim w 1942 r.
1261 Marian Händel, pochodził ze Lwowa. Przed wojną usunięto go ze służby w Policji Państwowej, później pracował w branży filmowej. W getcie zastępca kierownika Służby Porządkowej, pośrednik między Judenratem a Niemcami. Po wojnie rozpoznano go w Wenezueli pod nazwiskiem Klinowski i wytoczono mu proces o kolaborację, jednak ślad po nim zaginął.
1262 Józef Andrzej Szeryński, właśc. Szynkman, Szenkman (1892 lub 1893–1943), przedwojenny pułkownik Policji Państwowej, od 1936 r. pracował jako zastępca komendanta policji w woj. lubelskim. W getcie warszawskim stał na czele Służby Porządkowej. Skazany na śmierć przez ŻOB, zraniony w sierpniu 1942 r. przez Izraela Kanała (zob. s. 388, przyp. 1891). W styczniu 1943 r. popełnił
samobójstwo; zob. dok. 135 i in.; Dzienniki z getta warszawskiego, dok. 11, s. 269.
