Mali przestępcy, którzy przez kilka miesięcy muszą ukrywać się w mieszkaniach. Zniekształcona na skutek strachu przed blokadą twarzyczka dziecka.
Likwidacja warszawskich internatów. Korczak na czele pochodu, który śpiewał1934. W Miedzeszynie likwidowano na miejscu1935.
Tragedia rodzin: tysiące mężczyzn bez żon, pozostali mężowie, którzy nie wiedzą
już, po co żyją. Tragedie ludzi w ogóle. Stracił trzydziestu kilku członków rodziny –
pozostał zupełnie sam, bez celu w życiu.
Nieszczęście kobiet z numerkami, polegały na nich i stanęły w szeregu. Te bez
numerków zostały. W pośpiechu zapisywano dzieci jako gońców, rowerzystów –
zabrano wszystkie.
Mężowie osłaniają żony i dzieci.
Bohaterstwo dr. Korczaka, [Arona] Konińskiego1936, Janowskiej1937 (Dzielna 67).
Nie chcieli opuścić dzieci ze swych internatów. Korczak wytworzył atmosferę, że wszyscy poszli na Umschlag. Są tacy kierownicy internatów, którzy wiedzieli, co ich czeka na Umschlagu, ale uważali, że w tak ciężkiej chwili nie mogą zostawić dzieci samych i powinni razem z nimi pójść na śmierć.
cDzieci [pani] Herzlich1938 nie chcą przejść [na drugą stronę]. Tragedia Turkowa
jako ojcac1939.
[20]
Zagraniczni obywatele do Treblinki.
Więźniowie z Gęsiej do Treblinki.
Szpital do Treblinki. 1000 chorych ze Stawek wywieziono do Treblinki.
1934 Zob. relację Nachuma Remby, cytowaną przez Ringelbluma: Pisma Ringelbluma z bunkra [w przyg.]. Oryginał relacji się nie zachował.
1935 Chodzi o Sanatorium im. Włodzimierza Medema w Miedzeszynie k. Warszawy dla dzieci, założone w 1926 r. pod auspicjami CISZO i Bundu, przyjmowało także dzieci nieżydowskie. Utrwalone w filmie Aleksandra Forda Droga młodych (1936) ze scenariuszem autorstwa Wandy Wasilewskiej.
1936 Aron Koniński (?–1942), pedagog, członek Poalej Syjon-Prawicy, działacz organizacji edukacyjnej Szul-Kult, pracownik JEAS, kierownik Domu Emigranta w Warszawie przy ul. Mylnej 18, który od 1938 r. był schronieniem dla uchodźców z Niemiec. Po wybuchu wojny kierownik internatu CENTOS w tym samym miejscu; zob. ARG. Getto warszawskie I, dok. 39; Żydowska Samopomoc Społeczna, dok. 293. Zginął zamordowany wraz ze swoimi podopiecznymi i pozostałymi pracownikami internatu. W literaturze naukowej mylony jest często ze współpracownikiem „Oneg Szabat” Natanem (Nusenem) Konińskim; zob. Żydowska Samopomoc Społeczna, dok. 285.
1937 Sara Grober-Janowska (?–1942), nauczycielka, w getcie kierowała internatem przy ul. Dzielnej 67. Razem ze swymi podopiecznymi poszła na Umschlagplatz, namawiając do tego samego innych wychowawców.
1938 Fajga (Fela) Herzlich-Blit (1905–1943), kierowniczka Szkoły im. B. Borochowa (Nowolipki 68), żona działacza Bundu Lucjana Blita. Zginęła na Majdanku. Jej córki Nelly i Włodka przeżyły resztę okupacji po aryjskiej stronie.
1939 c-c Dopisane innym kolorem atramentu. Córka Jonasa Turkowa i Diany Blumenfeld, Margarita (ur. 1933), została wysłana na aryjską stronę pod opieką Ireny Sendlerowej, przeżyła wojnę.
