nie dokona zagłady tak błyskawicznie, jak w Krakowie, gdzie w końcu października, w ciągu 7 nocnych godzin wpakowali do wagonów 5500 Żydów.
Potwierdza się znane prawo psychologiczne, że niewolnik, który jest bez reszty
pognębiony, nie może już stawiać oporu. Okazuje się jednak, że Żydzi doszli nieco do siebie po ciężkich ciosach, otrząsnęli się trochę po tych przeżyciach i dokonują obecnie obrachunku, że udanie się na rzeź nie zmniejszyło tragedii, ale jeszcze ją powiększyło. Z kimkolwiek się [nie] rozmawia, [wszyscy] jednogłośnie mówią: nie wolno było dopuścić do wysiedlenia. Trzeba było wyjść na ulice, wszystko podpalić, zburzyć mury i przedrzeć się na tamtą stronę. Niemcy pomściliby to. Kosztowałoby to dziesiątki tysięcy ofiar, ale nie 300 000. A teraz okrywa nas wstyd i upokorzenie wobec nas samych i wobec całego świata, że nasza uległość nic nam nie dała. Teraz nie może się to już powtórzyć. Teraz musimy stawić opór. Wszyscy bez wyjątku muszą stawić czoło wrogowi.
ARG II 257/2 (Ring. II/227)
Opis: oryg., rkps (ER*), zeszyt, atrament, j. żyd., 150x192 mm, k. 1, s. 2.
Druk: Kronika getta, s. 421–423; Ksowim 2, s. 26–28; Joman 1, s. 423–424.
[Listopad 1942?]
[10]1986
ePrzewrót po przesiedleniu
Wygląd ulicy – pojedyncze żydowskie wyspy
Wygląd ludzi – ubrania robocze, wszystko ponumerowane i podpisane jW.G.T.1987, Hallmann, Schultzj itd.
Wygląd ulic – grobowa cisza
Chodzą tylko grupami
Trzy getta
Małe
Duże
Nowe
Sytuacja prawna – nie ma już komisarza do spraw żydowskich1988
Umsiedlungsstab – punkt wydawania rozkazów
Dobre stosunki między żyd[owską] policją a SS – rola [Izraela] Firsta i jemu
podobnych.
1986 Powojenna, archiwalna paginacja kart. Strony niespaginowane oznaczone literą „v”.
1987 Prawdopodobnie pomyłka, powinno być W.C.T. (Walter Caspar Többens).
1988 W listopadzie 1942 r. zlikwidowano stanowisko komisarza ds. dzielnicy żydowskiej.
