paginacji archiwalnej (ponieważ niektóre dokumenty zostały wyodrębnione z większych sygnatur, stosowana przy nich paginacja nie zawsze jest spójna – w takim wypadku zaznaczano to w przypisie).
W jednolity sposób zaznaczono ubytki i nieczytelności tekstu, a także fragmenty
opuszczone w edycji żydowskiej oraz w Kronice getta, fragmenty dziś niemożliwe do odczytania, a także zapisane w j. hebrajskim lub w innych językach:
a[…]a tekst uszkodzony – brak jednego wyrazu,
aa[…]aa tekst uszkodzony – brak dwóch lub więcej wyrazów,
b[…]b tekst nieczytelny – jeden wyraz,
bb[…]bb tekst nieczytelny – dwa wyrazy lub więcej,
c[…]c tekst nadpisany, dopisany między linijkami, na marginesie etc.,
d[…]d fragmenty opuszczone w Ksowim,
e[…]e fragmenty opuszczone w Kronice getta z powodów cenzuralnych, niemożności odczytania, powtórzeń itp.
f[…]f fragmenty dziś niemożliwe do odczytania, niewidoczne,
g[…]g tekst polski zapisany fonetycznie alfabetem hebrajskim,
h[…]h fragment zapisany po hebrajsku (czasem mieszanką hebrajsko-żydowską),
i[…]i słowa w języku łacińskim, niemieckim, rosyjskim, angielskim lub francuskim, zapisane fonetycznie alfabetem hebrajskim (z wyjątkiem niemieckich nazw instytucji, traktowanych jako nazwy własne, których tłumaczenia znajdują się
w Słowniku terminów częściej występujących w tekście)
j[…]j tekst w oryginale zapisany alfabetem łacińskim.
Ponadto przyjęto system oznaczeń literowych dla hebraizmów stosowanych przez
Ringelbluma na określanie władz niemieckich:
k[…]k dla określenia rosz (l. mn. roszim),
l[…]l dla określenia gadol (l. mn. gdolim),
m[…]m dla określenia sar (l. mn. sorim),
n[…]n dla określenia srore (l. mn. srorim) lub srores,
o[…]o dla określenia mojszl (l. mn. moszlim).
Aby nie powiększać objętości tomu, przypisy osobowe skrócono do niezbędnego
minimum, zwłaszcza w przypadku osób łatwych do zidentyfikowania, których
biogramy znajdują się w dostępnych encyklopediach czy w Internecie; przy kolejnym występowaniu danej osoby nie stosowano już odsyłaczy do biogramu. Obszerniejsze przypisy znajdują się przy współpracownikach „Oneg Szabat” oraz osobach znaczących dla biografii Ringelbluma (wykorzystano tutaj częściowo przypisy sporządzone dla potrzeb tomów Ludzie i prace „Oneg Szabat” oraz Żydowska Samopomoc Społeczna, za zgodą ich redaktorów). Przy identyfikowaniu osób korzystano, oprócz literatury przedmiotu, z internetowej bazy danych getta warszawskiego: http://warszawa.getto.pl, z bazy danych ofiar Zagłady prowadzonej przez Yad Vashem (The Central Database of Shoah Victims’ Names) oraz z pozostałych tomów serii ARG – przy zachowaniu zasady koniecznej krytyki źródeł. Identyfikacja wymienianych przez Ringelbluma osób i miejscowości nie zawsze była możliwa, nie da się wykluczyć, że autor niekiedy zapisywał je błędnie, być może na podstawie ustnych relacji. Tam, gdzie Ringelblum wspomina o sytuacjach znajdujących odbicie w dokumentacji zebranej przez ARG bądź