130 Wiadomości i Komunikaty [7]
Możajska. Generał sowiecki Poługow576podał w wywiadzie udzielonym przedstawicielowi „Izwiestii” szereg szczegółów na temat zdobycia Małojarosławca (135 km od Moskwy, 55 od Możajska). Miasto zdobywane było piędź po piędzi. Walki w mieście toczyły się cały dzień i noc. W obronie uczestniczyły wyborowe oddziały niemieckie, niektóre kompanie składały się wyłącznie z podoficerów. Całe miasto zasłane jest teraz stosami zniszczonej broni niemieckiej. Na każdym kroku widoczne są spalone czołgi i samoloty. Obecnie ścigamy resztki 15, 19 i 98 dywizji niemieckich, wycofujące się spiesznie na zachód. Odcinek Małojarosławiec przestał istnieć. Na froncie leningradzkim armie sowieckie poczyniły nowe postępy i wzięły jeńców. W Basenie Donieckim Rosjanie odbili 19 miejscowości, przy czym zdobyto 120 dział polowych i 22 czołgi. Niemcy stracili 10 000 zabitych. Dowództwo sowieckie zakomunikowało oficjalnie, że na Półwyspie Kerczeńskim zdobyto 40 dział polowych i 250 samochodów ciężarowych. Ponadto Niemcy porzucili ponad 3000 karabinów ręcznych. W Teodozji naliczono 2000 poległych Niemców i Rumunów.
Prezydent Rzeczpospolitej577Polski wysłał do prezydenta Unii Sowieckiej Kalinina serdeczną depeszę noworoczną i otrzymał odpowiedź utrzymaną w równie serdecznym tonie.
Wojska brytyjskie, które zdobyły Bardiję, wzięły do niewoli całą załogę, liczącą ponad 5000 żołnierzy niemieckich i włoskich. Wśród jeńców znajduje się generał major Schmidt, szef administracji niemieckiego korpusu afrykańskiego. Straty nieprzyjacielskie w zabitych i rannych nie mogły być jeszcze ustalone. Straty wojsk brytyjskich wyniosły zaledwie 60 zabitych i 300 rannych. Ponadto uwolniono 150 jeńców brytyjskich. Warunki kapitulacji Bardii ustalone zostały między gen. Schmidtem a dowódcą II dywizji piechoty południowoafrykańskiej, gen. de Villiersem578. W ataku na Bardiję brały udział oddziały piechoty południowoafrykańskiej i indyjskiej, wspierane przez polską artylerię polową, brytyjskie i wolno-francuskie bombowce, i jednostki floty brytyjskiej. Bardija miała zagrażać stale łączności brytyjskiej wzdłuż drogi nadmorskiej i wiązać znaczne siły brytyjskie, niezbędne przy decydującej walce na południe od Benga[61]zi. Zdobycie jej pokrzyżowało te wszystkie plany.
W okręgu Adżdabii trwają wybitnie niesprzyjające warunki atmosferyczne. Z tego powodu walki miały charakter tylko lokalny. Bombowce brytyjskie i wolno-francuskie atakowały mimo gwałtownych zawiei piaskowych resztki wojsk niemieckich zamkniętych w rejonie Adżdabii i na drodze na południe od Bengazi. W zatoce Wielkiej Syrty trafiono celną bombą statek nieprzyjacielski. Bombardowane były także obiekty w Trypolitanii. W okręgu Adżdabii uszkodzono na lotnisku kilka Messerschmittów.
Ostatnie wiadomości z Dalekiego Wschodu donoszą o gwałtownym, 5-cio godzinnym nalocie japońskim na twierdzę Corregidor, panującą nad zatoką Manili. Celem tego nalotu było złamanie oporu załogi amerykańskiej. Cel ten jednak nie został przez Japończyków osiągnięty. Komunikat z Waszyngtonu donosi, że szkody w obiektach wojskowych były znikome, a również straty w ludziach stosunkowo niewielkie. Zestrzelono
