XLIV Nota edytorska
prawdopodobnie przez Gutkowskiego, a dwa pozostałe być może przez Mordechaja Anielewicza. Z „Dziejów...” (dok. 1) wiemy, że Anielewicz należał do kręgu osób ściśle związanych ze stacją nasłuchów, a charakter pisma w dwóch wspomnianych tekstach przypomina jedyne zachowane jego rękopisy w języku polskim: korespondencję przechowywaną w Archiwum Kibucu Moreszet w Giwat Hawiwa w Izraelu135.
W przypadku maszynopisów z reguły w poszczególnych jednostkach znajdują się komunikaty sporządzone na jednej maszynie, a ich czcionki nie powtarzają się w innych dokumentach. Wyjątkiem jest najdłuższy dok. 7, gdzie występują komunikaty spisane na różnych maszynach. Część numerów zachowała się w formie kopii wykonanych na powielaczu. W kilku przypadkach z dok. 7 dysponujemy dwoma lub trzema egzemplarzami jednego numeru. Z „Dziejów...” (dok. 1) wynika, że były okresy nieprzerwanej codziennej pracy nad biuletynami. Oznacza to, że zachowany zbiór „Wiadomości i Komunikatów” jest niekompletny. Pozostałe jednostki są dużo mniejsze, w przypadku niektórych z nich zachowana jest codzienna regularność (jak w dok. 4), w innych zdarzają się duże odstępy czasowe między komunikatami (dok. 9).
Układ dokumentów w tomie
Dokumenty zostały ułożone chronologicznie. Od tej zasady przyjęliśmy dwa wyjątki.
Dokument opublikowany jako pierwszy, chociaż spisany dopiero między 16 lipca, kiedy pierwszy okres działalności stacji dobiegł końca, a 3 sierpnia 1942 r., kiedy ukryto pierwszą część Archiwum Getta, został potraktowany jako wprowadzenie do całej zawartości tomu, ponieważ podsumowuje działalność stacji nasłuchów Ha-Szomer ha-Cair.
Drugim wyjątkiem są jedne z najwcześniejszych dokumentów publikowanych w tym tomie, pochodzące z czerwca i lipca 1941 r., przechowywane w dwóch jednostkach. W dok. 5 znajdują się rękopisy, które były podstawą dla części maszynopisów z dok. 4. W drugim dokumencie, na pojedynczych stronach pojawiają się zebrane komunikaty z kilku dni, nie ma więc wątpliwości, że pojedyncze komunikaty z dok. 5 powstawały wcześniej niż ich spisana na maszynie wersja. Poza powtarzającymi się komunikatami z dok. 5, w dok. 4 znajdują się także wcześniejsze numery, stąd nasza decyzja, by tekst maszynopisów opublikować jako pierwszy, a rękopisy potraktować jako materiał porównawczy.
Poza dok. 9, wszystkie pozostałe opublikowane w tym tomie zostały ukryte w pierwszej części Archiwum Getta. Wzmianki o niektórych z nich znalazły się w sporządzonej przez Hersza Wassera ewidencji Archiwum136. Wśród dokumentów, które Wasser wymienia jako część „transportu 107/1. Styczeń 1942” znalazło się, oprócz wielu tytułów prasowych, 17 numerów „Wiadomości i Komunikatów” za okres 31 grudnia 1941 – 17 stycznia 1942 r.137Natomiast pośród dokumentów z maja i czerwca
