XLVI Nota edytorska
gdy z treści komunikatu nie wynikało jednoznacznie, jak należy rozwinąć skrót, pozostawialiśmy go bez rozwinięcia.
Wszystkie komunikaty (z wyjątkiem dok. 2) są jednostronne, co oznacza, że liczba kart odpowiada liczbie stron w dokumentach. Wiąże się to z technologią powielania biuletynów przez kalkę. W przypadku niektórych z nich zachowała się tylko pierwsza strona; wszystkie takie przypadki odnotowujemy w przypisach.
Objaśnienia nazwisk i nazw własnych podajemy w przypisach, gdy pojawiają się po raz pierwszy. Zapis nazw geograficznych został poprawiony zgodnie z wytycznymi obowiązującymi dla całej serii. Niepoprawne formy umieściliśmy w przypisach, jedynie gdy pojawiają się po raz pierwszy. Dla ułatwienia lokalizacji występujących w tomie miejscowości poza granicami II Rzeczpospolitej, w przypisie, poza przedwojenną przynależnością państwową, podajemy obecną, zgodnie z formą występującą w wykazie przygotowanym przez Komisję Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie w Kraju142.
W toku opracowywania tomu dokonaliśmy przesunięć między istniejącymi jednostkami. Większość pierwszych stron biuletynów zawiera datę nadania komunikatów i publikacji numeru, ale część z nich utraciło nagłówek bądź stał się on nieczytelny. Na podstawie analizy treści i układu graficznego dopasowaliśmy do pierwszych drugie i kolejne strony. Poza uporządkowaniem dokumentów, chronologicznie ułożyliśmy biuletyny. Ze względu na opisane trudności musieliśmy samodzielnie wydatować część komunikatów. W tym celu korzystaliśmy z opracowań naukowych, dostępnych cyfrowo anglojęzycznych gazet z okresu II wojny światowej, specjalistycznych stron internetowych, wreszcie z biuletynów wydawanych przez polskie organizacje podziemne. Dzięki temu udało nam się skompletować znaczną część komunikatów i uzyskać chronologiczny układ w ramach jednostek. Ustalone przez nas daty wydania biuletynów lub zakresy dat znajdują się przed treścią komunikatów w nawiasie kwadratowym. Dzięki temu wszystkie biuletyny są poprzedzone datami, które zapisaliśmy w ujednoliconej formie za pomocą cyfr arabskich.
W jedynym przypadku, w którym występują dwie różne wersje tych samych komunikatów (dok. 4 i 5), zdecydowaliśmy się podać pełną treść obu. Zależało nam na ukazaniu różnic między ręcznie spisaną wersją komunikatów a zredagowanym maszynopisem gotowym do dystrybucji. Dlatego też w komunikatach z dok. 5 rozwinęliśmy skróty za pomocą nawiasów kwadratowych oraz oznaczyliśmy korekty interpunkcji.
W przypisach umieściliśmy wszelkie informacje uzupełniające, komentarze oraz odesłania do wykorzystanych źródeł i literatury przedmiotu.
Edycję każdego dokumentu zamyka opis techniczny, na który składają się następujące informacje: sygnatura archiwalna nowa i stara, opis i stan techniczny akt.
W jednolity sposób zaznaczyliśmy ubytki i nieodczytane fragmenty tekstu:
ª[...]ª – ubytek tekstu: brak jednego wyrazu,
ªª[...]ªª – ubytek tekstu: brak dwóch lub więcej wyrazów,
b[...]b – fragment nieczytelny: jeden wyraz,
bb[...]bb – fragment nieczytelny: dwa lub więcej wyrazów,
[...] – fragment uszkodzony lub nieczytelny: fragment słowa.
