86 „Czerwony Sztandar”, nr 4 [1]
wygłosił przemówienie, przyjęte z uznaniem i sympatią przez prasę hitlerowską, w którym pobił rekord głupoty politycznej i renegactwa. Mówi on w słowach uznania nie tylko o hitlerowskiej „gospodarce planowej” w samych Niemczech, lecz również o polityce gospodarczej Niemiec w krajach „współpracujących” z nimi. „Najlepiej będzie – oświadcza ten demokrata, antyfaszysta itd. – spokojnie i chętnie współpracować przy tym dostosowaniu się (do Hitlera), kiedy nadejdzie na to czas”. „I to (dostosowanie się) – pociesza swych obywateli – nie będzie tak odstraszające, jak to niektórym może się wydawać”. „Jest niemądrze i niezdrowo – poucza dalej Stauning – występować przeciwko rozwojowi, uwarunkowanemu przez czas i stosunki. Dostosowanie się do nowej Europy będzie jednym z politycznych zadań czasu”. By nie pozostawić żadnych wątpliwości co do swej szczerej chęci zgleichszaltowania się z faszyzmem, Stauning deklaruje swą gotowość do „pełnej wyrozumienia (verstandnisvolles) współpracy z Hitlerem w pewnych politycznych szczegółach”.
Nie wiadomo, co więcej podziwiać: błazeństwo polityczne „męża stanu” czy renegactwo chluby II Międzynarodówki? Jednakże zarówno głupota, jako też łajdactwo nie pomogą Stauningowi i jego przyjaciołom z duńskiej socjaldemokracji. Gdyby Hitler zwyciężył w Europie, to tym zgleichszaltowanym socjaldemokratom nie pozostanie nic innego jak „dostosować się” do obozów koncentracyjnych III Rzeszy. Po klęsce Hitlera i zwycięstwie proletariatu „dostosowanie” dla nich również nie będzie przyjemne.
Przemysł a polityka
Prasa niemiecka donosi o upaństwowieniu największych zakładów zbrojeniowych w Rumunii. Malaxa207, ich właściciel, odgrywał aktywną rolę w licznych przemianach politycznych swego państwa. Ruch antysemicki w Rumunii wykorzystał do spółki z królem Karolem208, który był jego cichym wspólnikiem, [11] a[…]aenia swego najpotężniejszego konkurenta – żyda Auselmitta209. Dzięki a[…]alostycznemu210 stanowisku
