168 „Przegląd Marksistowski”, nr 6 [2]
widać, przed kapitulacją Francji). Na podstawie tego urywka
nie możemy stwierdzić, czy autor przeciwstawia taktykę bolszewicką
podczas powstania Korniłowa obecnej taktyce swej partii,
czy też chce on przysłonić zdradziecką robotę Bevina & Co.
autorytetem Lenina. Co się tyczy wspomnianych wydawnictw,
nie ulega żadnej wątpliwości, że świadomie sugerują one robotnikom,
jakoby Partia Pracy stosowała w walce z teraźniejszym
Korniłowem (Hitlerem) tę samą taktykę, jaką bolszewicy stosowali
we wrześniu 1917 r.
By czytelnik mógł sobie uświadomić jak dalece bezwstydne
i bezczelne są te sugestie, przytaczamy poniżej prawie cały
artykuł Lenina, na który powołuje się Lasky i jego polscy przyjaciele:
„...Popierać rządu Kiereńskiego461 nie powinniśmy nawet i teraz. Byłoby to wyrzeczeniem się zasad. Zapytają nas: czy nie mamy więc walczyć przeciwko Korniłowowi? Bezwzględnie tak! Lecz nie jest to jedno i to samo; istnieje tu jednak pewna granica. Niektórzy bolszewicy przekraczają ją, popadając w »pojednawczość« i dając się unieść potokowi wydarzeń. My będziemy walczyli i walczymy przeciwko Korniłowowi, podobnie jak i wojska Kiereńskiego, lecz nie popieramy Kiereńskiego, natomiast demaskujemy jego słabość. Na tym polega różnica. Jest to różnica dosyć delikatna, ale arcyistotna i nie wolno o niej zapomnieć.
Na czym polegają więc zmiany w naszej taktyce po powstaniu Korniłowa? Na tym, że zmieniamy formę naszej walki przeciwko Kiereńskiemu. Nie osłabiając ani na jotę naszej wrogości wobec niego, nie cofając ani jednego słowa wypowiedzianego przeciwko niemu, nie wyrzekając się zadania obalenia Kiereńskiego, powiadamy: należy wybrać odpowiednią chwilę. W danej chwili nie jesteśmy w stanie obalić Kiereńskiego. W inny sposób podchodzimy teraz do zagadnienia walki przeciwko niemu: wyjaśniamy ludowi (walczącemu przeciwko Korniłowowi) słabość i chwiejność Kiereńskiego. Czyniliśmy to i wcześniej, lecz teraz stało się to najistotniejsze. Na tym polega zmiana sytuacji. [12] Dalsze zadanie stanowić będzie to, że główne zadanie [s] będzie polegało na wzmocnieniu agitacji o swojego rodzaju »częściowe żądania« wobec Kiereńskiego: aresztuj Miliukowa462, daj broń petersburskim robotnikom, ściągnij kronsztadzkich, wyborgskich i helsingforskich żołnierzy do Petersburga, rozpędź Państwową Dumę463,
