Powrót

Prasa getta warszawskiego: radykalna...

Tytuł:Prasa getta warszawskiego: radykalna lewica niesyjonistyczna

Sygnatura: AR tom 21

Autor: Piotr Laskowski, Sebastian Matuszewski

Język: polski

Lokalizacja: Warszawa

Numer: 21

Tom pełnej edycji ARG: 21

Opis: Prezentowany tom obejmuje konspiracyjne pisma wydawane przez trzy grupy ideowo-polityczne: trockistów, Polskich Socjalistów i komunistów przez Blok Antyfaszystowski, będący pierwszą próbą porozumienia środowisk lewicy w getcie warszawskim. Podtytuł tomu: „radykalna lewica niesyjonistyczna” jest próbą ujęcia tego, co zarazem łączy wszystkie trzy − pozostające w ideowych sporach − grupy i odróżnia je od, z jednej strony, Bundu, z drugiej zaś − syjonistycznej lewicy (Poalej Syjon Lewica, Haszomer Hacair). Publikowany zespół obejmuje siedem tytułów prasowych: trockistowski „Czerwony Sztandar” i „Przegląd Marksistowski”, wydawane przez Polskich Socjalistów „Podziemne Ghetto”, komunistyczne „Morgn Fraj”, „Morgn Frajhajt” oraz „Fraje Prese”, wreszcie jeden numer pisma Bloku Antyfaszystowskieg − „Der Ruf”. Tom uzupełnia ulotka pierwszomajowa wydana przez trockistów w 1942 r. oraz biuletyn niewiadomego autorstwa, przygotowany po 18 kwietnia 1942 r.

strona 237 z 619

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Zobacz oryginałpokaż wszystkie

Szukaj

Słownik

Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 237

222 „Przegląd Marksistowski”, nr 8 [2]

robotników i chłopów – w przeciwieństwie do hasła dyktatury proletariatu. Następnie obwieścili możliwość zbudowania izolowanego i samodzielnego socjalistycznego społeczeństwa w Związku Sowieckim. Rewolucja światowa przeistoczyła się dla nich z koniecznego warunku zwycięstwa w jedynie sprzyjającą okoliczność. (Słowa te zostały napisane w listopadzie 1930. W międzyczasie rewolucja światowa przestała być dla biurokracji sowieckiej nawet „sprzyjającą okolicznością”. Obecnie biurokracja sowiecka obawia się jej jako siły w ostatecznym rezultacie skierowanej przeciwko niej i czyni wszystko, aby do rewolucji nie dopuścić. Przypisek redakcji). Do takiego to głębokiego rozdźwięku z marksizmem doszli epigoni w toku permanentnej walki z teorią permanentnej rewolucji.

***

Zagadnienie od dawna wyrosło poza sferę walki przeciwko „trockizmowi”. Rozrastając się stopniowo, objęło ono dosłownie wszystkie problemy⁶⁶⁰

[16]

^aa[…]^aa

^aa[…]^aa⁶⁶¹ opóźnionych w rozwoju kapitalistycz-

^aa[…]^aa półkolonialnych, teoria permanentnej

^aa[…]^aa i rzeczywiste rozwiązanie demokratycznych za-

^aa[…]^aa problemu ich narodowego wyzwolenia jest do pomyśle[nia]

^aa[…]^aacą dyktatury proletariatu jako przywódcy uciskanego na[rodu, a przede ws]zystkim chłopstwa. Nie tylko kwestia rolna, ale również i [narodo]wa przyznaje chłopstwu, które w krajach zacofanych tworzy przytłacza[ją]cą większość ludności, specjalne miejsce w rewolucji demokratycznej.

Bez przymierza proletariatu z chłopstwem nie można nie tylko rozwiązać problemów demokratycznej rewolucji, ale nawet poważnie ich postawić. Przymierza tych dwóch klas nie można jednakże inaczej urzeczywistnić, jak w nieubłaganej walce przeciwko wpływom narodowo-liberalnej burżuazji.

Jakkolwiek różne byłyby pierwsze epizodyczne etapy rewolucji w poszczególnych krajach, to jednak urzeczywistnienie rewolucyjnego przymierza proletariatu z chłopstwem do pomyślenia jest jedynie pod politycznym kierownictwem proletariackiej awangardy zorganizowanej w partii komunistycznej. To z kolei oznacza, że zwycięstwo demokratycznej rewolucji możliwe jest jedynie poprzez dyktaturę proletariatu,

Serwis wykorzystuje pliki cookie do celów statystycznych. Jeśli się na to nie zgadzasz,wyłącz obsługę plików cookie w swojej przeglądarce internetowej.