370 „Morgn Frajhajt”, nr z 28.12.1941 [6]
Brytyjska Kwatera Główna w Kairze donosi: Po zdobyciu Bengazi nasza armia ściga resztki nieprzyjacielskie oddziałów, które starają się przedrzeć do Trypolitanii. Uciekającemu wrogowi bezustannie depczą po piętach lotne kolumny pancerne i samoloty. Większość wojsk włoskich jest okrążona koło Serabary190, 150 kilometrów na południe od Bengazi. Są one systematycznie niszczone i ponoszą ogromne straty.
Z Dalekiego Wschodu: Amerykański Departament Wojny donosi o ciężkich walkach na wyspie Luzon. W okolicach Zatoki L[…] japońskie ataki zostały odparte. Na Borneo wylądowały nowe japońskie desanty. Amerykańskie bombowce zatopiły na wodach Borneo wielki japoński statek transportowy. Myśliwce holenderskie biorą udział w walkach o Borneo po stronie Anglików. Negocjacje na temat Hongkongu nie zostały jeszcze zakończone. Na Półwyspie Malajskim sytuacja bez zmian.
Narady Churchilla i Roosevelta są kontynuowane. W najbliższych dniach zostaną zwołane dwie nowe konferencje, w których wezmą udział również przywódcy wojskowi Anglii i Ameryki. Do Waszyngtonu przyjechał także premier Kanady, aby wziąć udział w naradach. Związek Radziecki i Chiny będą za pośrednictwem swoich ambasadorów informowane przez Churchilla i Roosevelta.
Reuters donosi z Waszyngtonu. Wczoraj premier Churchill wystąpił w parlamencie amerykańskim z wielkim przemówieniem, które przez dzisiejszą prasę amerykańską określane jest mianem historycznego. Churchill dokonał przeglądu wydarzeń wojennych i zapowiedział, że Ameryka, Anglia, Rosja Radziecka i Chiny policzą się z Niemcami i ich sojusznikami, a Japonia dostanie taką lekcję, której nigdy nie zapomni. Angielski przemysł zbrojeniowy pracuje pełną parą. Amerykański przemysł ogólny jest coraz bardziej przestawiany na potrzeby wojenne. Na koniec przyszłego roku potencjał aliantów będzie maksymalny. W roku 1943 będą oni gotowi do działania na pełną skalę. Churchill zatrzymał się dłużej nad niezłomnym i bohaterskim duchem armii radzieckiej, która zadała wrogowi tak ciężkie rany, że nie będzie on w stanie się z nich wyleczyć. Mussolini spadł do roli niemieckiego wasala. Jego imperium wschodnioafrykańskie jest stracone. Abisynia została wyzwolona. W Cyrenajce wróg skoncentrował armię liczącą 150 tysięcy ludzi. Jej likwidacja została częściowo dokonana i niedługo bez wątpienia zostanie zlikwidowana całkowicie. Kampania w Libii jest dowodem, że przy skierowaniu odpowiednich sił i odpowiedniej organizacji, wszędzie możemy zwyciężyć wroga. Następnie Churchill zatrzymał się nad oporem narodów Europy przeciw okupantowi niemieckiemu. Ostatnie wydarzenia we wszystkich krajach europejskich wywołały z jednej strony troskę, z drugiej nadzieję. Nie ma kraju w Europie, którego ludność nie czekałaby na chwilę naszego zwycięstwa i odpłacenia wrogowi za popełnione przez niego zbrodnie. Na koniec Churchill porównał perspektywy Japonii i Ameryki w obecnej wojnie. Nad Japonią wisi zagrożenie ze strony Sowietów. Trudno określić kroki Japonii jako rozsądne. Japonia musi otrzymać karę i otrzyma karę, której tak szybko nie zapomni. Churchill przedłożył swoją mowę o współpracy angielsko-amerykańskiej oraz o powojennym reżymie w Europie191.
