„Morgn Frajhajt”, nr 178 [6] 477
odchodzi na „konsumpcję” inaczej mówiąc na słynną zupkę, a reszta wypłacana jest tydzień później. Szopy przyciągnęły robotników i wszelkiego rodzaju b[…]b jedynie obietnicami. Obiecano robotnikom, że otrzymają produkty po nominalnych cenach, nie mówiąc już o tym, że będą wolni od pracy przymusowej i służby „obozowej” itd. Z produktów jednak wyszły nici. Otrzymują je majstrowie, bogate grubasy, którzy bogacą się, robiąc wielkie interesy z Niemcami na rachunek wykorzystywanych robotników, a ci ciężko pracujący w najgorszych warunkach nie dostają nic. Właściciele jednak sprzedają produkty, które dostali na rynku dla swoich pracowników po paskarskich cenach.
W szopach panuje wojskowa dyscyplina. Za najmniejsze przewinienie, spóźnienie o kilka minut, zachorowanie bez [dostarczenia] zaświadczenia o tym, grozi pobicie przez niemieckiego strażnika Johanna511, który sam przed wojną pracował w żydowskiej firmie Kejlin512 na Marszałkowskiej. O jakiejkolwiek akcji polepszenia warunków pracy nie ma co na razie mówić, choćby już z powodu tego, że największa część robotników szopów składa się z lumpenproletariatu przyciągniętego przez wyżej wspomniane obietnice i który jest cały czas wykorzystywany przez majstrów w walce przeciw świadomym robotnikom.
Również dokument z naszych czasów
W cyniczny sposób podaje „Warschauer Zeitung” informację o wyroku śmierci wydanym przez niemiecki Sondergericht na Żyda spod Mińska Mazowieckiego513, za to, że handlował mięsem i dokonywał uboju zgodnie z żydowskim prawem i szkodził tym samym niemieckiej gospodarce wojennej.
Skazany Żyd nazywa się Nechemia Wyszkowski i pochodzi ze wsi Cegłów514. Został on skazany wspólnie z ojcem. Jednak ojciec zdołał sam odebrać sobie życie. Niemiecka sprawiedliwość nie zadowoliła się tym i również na synu kazała wykonać wyrok śmierci515.
Również o tym straszliwym niemieckim mordzie trzeba pamiętać.
[1] Nr 178 [s] Rocznik drugi 12 lutego 1942 r.
Proletariusze wszystkich krajów, łączcie się!
Komunikat radziecki: Armia Czerwona prze naprzód, nie bacząc na rozpaczliwe starania Niemców, czynione w celu zatrzymania marszu radzieckiego albo jego spowolnienia. Na froncie centralnym posunęliśmy się o 20 km w stronę Smoleńska, zajmując 25 miejscowości. Dalej na północ dochodzi do walk o Rżew. Niemcy rzucili nowe rezerwy i sprzęt wojenny, które miały zostać przeznaczone wyłącznie na ofensywę
