MŻIH C-73

Ozdobna tablica wisząca niegdyś w synagodze lub domu modlitwy, wskazująca wschód jako miejsce, w którym znajduje się Jerozolima. Położenie Świętego Miasta wyznacza w judaizmie kierunek, w którym należy się zwracać podczas modlitwy. Nazwa tablicy wywodzi się od hebrajskiego słowa „mizrach”, oznaczającego „wschód”. Wyhaftowany na tkaninie wizerunek korony wspieranej przez dwa stojące na kolumnach świątynnych lwy należy do najczęściej spotykanych w judaizmie motywów zdobniczych. Lwy symbolizują plemię Judy, z którego wywodzili się m.in. królowie Dawid i Salomon. Na tablicy wyhaftowano trzy napisy w języku hebrajskim: 1) na samej górze: „Korona Tory”; 2) pod gwiazdą Dawida między kolumnami: „Mizrach”; 3) u dołu, w prawym i lewym rogu, zapisana czterema literami data: „[5]692 [=1932]”. W gwiazdę Dawida wpisano także łacińskie inicjały darczyńcy: „I” i „J”.

Niemcy [?] Polska [?]

ARG II 378

ARG II 378

Warszawa-getto Getto warszawskie

Bańki

1 grudnia 1950 r. odnaleziono drugą część Archiwum Ringelbluma, umieszczoną w dwóch metalowych bańkach na mleko. Obydwie były ukryte w piwnicach budynku przy Nowolipkach 68, gdzie w getcie do lipca 1942 r. działała tajna szkoła im. Bera Borochowa. Jej nauczyciele współpracowali z grupą Oneg Szabat, która stworzyła Archiwum Ringelbluma.

MŻIH A-60

MŻIH A-60

kc14

Artykuł prezentujący początki prac nad Archiwum Ringelbluma. Autorem artykułu jest Nachman Blumental członek Centralnej Żydowskiej Komisji Historycznej, pierwszy dyrektor Żydowskiego Instytutu Historycznego.

ARG I 352

ARG I 352

Warszawa-getto Getto warszawskie

205/326

205/326

Marysin

Szyper, Natan
L.II.1063

L.II.1063

Lwów

ARG I 351

ARG I 351

Warszawa-getto Getto warszawskie

ARG I 683-25

ARG I 683-25

Warszawa-getto

229/69

229/69

Lwów

113/9_14

113/9_14

Wilno

MŻIH A-76

MŻIH A-76

ARG I 195

ARG I 195

Warszawa

MŻIH A-1042/25

MŻIH A-1042/25

Warszawa

ZIH-01-N-367

Portret młodej kobiety.

MŻIH A-415

MŻIH A-415

Polska

L.I.1917

L.I.1917

Jerozolima Warszawa

266

266

Siedlce

144

144

MŻIH C-403

Na drzwiczkach szafy ołtarzowej znajduje się napis: „Gdy Arka wyruszyła, mówił Mojżesz...” (Lb 10:35). Niżej zawarto tablice Dekalogu i podtrzymywany przez dwa jelenie kartusz z napisem: „Płock [5]617” [=1857]. Na bazach kolumn znajdują się nazwy kolumn ze świątyni Salomona: „Boaz”, „Jakin”, (1 Krl 7:21, 2 Krn 3:17). W dole jedna zawieszka z imieniem donatora: „Icchak”. Znaki złotnicze: 1) punca złotnika – w kwadracie, kursywą monogram „MZ”, 2) znak warsztatu – w owalu lew w lewym profilu z głową odwróconą prawą stroną.

Płock [?]

253/3

253/3

Lublin

MŻIH A-488

MŻIH A-488

Polska

222/20

222/20

Staszów

218/44

218/44

Cieszyn Wisła Kraków Krzeszowice Czechowice Kraków :

MŻIH C-314

Grzebień bractwa pogrzebowego z Nieszawy. Na środku inskrypcja w języku hebrajskim: „Święte Stowarzyszenie ze świętej gminy w Nieszawie”.

Polska

361

Żydowskie Towarzystwo Krzewienia Sztuk Pięknych w Warszawie (jid. Jidisze Gezełszaft cu Farszprejtn Kunst) (ŻTKSP) – organizacja utworzona w 1923 w Warszawie. Powstanie ŻTKSP poprzedziła działalność Komitetu do Spraw Sztuki Żydowskiej (Komitetu Żydowskiej Wystawy Sztuki), który w 1921-1923 zorganizował 6 wystaw artystów żydowskich. W 1923-1939 ŻTKSP urządziło ok. 40 wystaw zbiorowych i ok. 25 indywidualnych artystów żydowskich. Organizowało doroczne Salony: Wiosenny i Zimowy. Wystawy ŻTKSP były pokazywane także w innych miastach, m.in. w Wilnie, Łodzi, Lublinie. ŻTKSP działało również w Krakowie (od 1929/1930 do 1931), Radomiu, Wilnie i Łodzi. Prowadziło szeroką działalność oświatową, organizując odczyty, wieczory plastyczne, konkursy i bale sztuki żydowskiej. Po przerwie, przypadającej na okres II wojny światowej, wznowiło działalność w 1946. Głównymi animatorami jego odrodzenia byli: J. Sandel i N. Rapaport. Celem Towarzystwa – oprócz organizowania wystaw i wspierania materialnego artystów – było ocalenie zachowanych dzieł sztuki artystów żydowskich oraz zbieranie wiadomości o losach artystów, którzy zginęli w czasie wojny. W 1946-1949 zgromadzono ok. 1 tys. eksponatów. W 1948 w salach ŻIH zorganizowano wielką wystawę Żydowscy artyści plastycy, męczennicy niemieckiej okupacji w Polsce w 1939-1945. W następnym roku pokazano wystawę Uratowane dzieła artystów żydowskich. W 1950, uchwałą CKŻP, utworzona przez ŻTKSP Galeria Sztuki została przekazana do zbiorów Muzeum Żydowskiego Instytutu Historycznego, a ŻTKSP – rozwiązane. Autor hasła: Renata Piątkowska (www.jhi.pl/psj)

834/1937
1937-05-14
DL.91

„Chwila“– informacyjny dziennik żydowski o zabarwieniu narodowosocjalistycznym, wydawany we Lwowie w nakładzie 35 tys. egz. (wydanie poranne). Dodatki: „Przewodnik Ekonomiczny" (1920); „Chwila Poniedziałkowa“ (1922); „Chwilka Dzieci i Młodzieży“ (1925). W latach 1934-1939 wydawany w dwóch wersjach: porannej i wieczornej („Chwila Wieczorna“). „Chwila“ prowadziła też rozbudowany dział naukowo – literacki, skupiając wokół siebie środowisko kresowych literatów; na przełomie lat 20 i 30. XX wieku z jej kręgów wyłoniła się galicyjska grupa poetycka, zajmując czołowe miejsce w literaturze polsko-żydowskiej.

Lwów

ARG I 543

ARG I 543

MŻIH C-305

MŻIH C-305