Abraham Neuman (1873 [1875] Sierpc – 1943 Kraków) – malarz, grafik. Był synem pisarza w majątku leśnym. W 1892 przyjechał do Warszawy, by uczyć się malarstwa. W 1897-1902 studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u J. Malczewskiego, L. Wyczółkowskiego i J. Stanisławskiego; później w Académie Julian w Paryżu (1903). Mieszkał w Krakowie, a w 1908-1913 – w Zakopanem; lata I wojny światowej spędził w Wiedniu. Dużo podróżował po Europie, kilka lat przebywał w Stanach Zjednoczonych. Palestynę odwiedził po raz pierwszy w 1904, a potem – w 1925-1927 – wykładał w Szkole Rzemiosł Artystycznych "Becalel" w Jerozolimie. Neuman był członkiem krakowskiego Zrzeszenie Polskich Artystów Plastyków oraz Zrzeszenia Żydowskich Artystów Malarzy i Rzeźbiarzy w Krakowie. Najchętniej malował pejzaże z Tatr, Kazimierza Dolnego, Bretanii, Palestyny (Fara w Kazimierzu Dolnym, Uliczka w miasteczku, Pejzaż wschodni). W późniejszych latach malował też portrety i martwe natury. Najczęściej używał techniki olejnej, pastelu; stosował także litografię i drzeworyt barwny. Malował swobodnymi pociągnięciami pędzla; stosował stonowaną, zharmonizowaną gamę barwną, umiejętnie posługiwał się światłem.
Autor hasła: Magdalena Tarnowska (polski słownik judaistyczny http://www.jhi.pl/psj/)
zamknij opis
